De tranen die rollen,
Ze tollen, over mijn wang.
Bang, ben ik niet voor dit water,
Pas later, zal het mij beter doen voelen.
Woelen, in mijn bed,
Retteketet, gaat het in mijn hoofd.
Beloofd, had ik mijzelf….
Geen gedelf, van dit mooie hart.
‘Zwart’, en zwaar voelt het nu even,
Maar geven, zal het opnieuw en vol,
Bol, zal mijn hart weer van liefde staan.
Maan, help jij mij helen lief en zacht?
In de nacht, waar je straalt door de levens heen,
Geen één, zo welkom als jij,
Wij, wakker in de nacht.
Zacht, leg ik mijn hoofd weer neer,
Hartezeer, morgen zie ik je vast weer…
Leven Ont-dekt 